Wiedeń, kościół serwitów, Zwiastowania NMP

Szczegóły: | Odsłony: 27

Wiedeń, kościół Zwiastowania NMP, serwitów
Wien, servitenkirche, Mariä Verkündigung

Lokalizacja: Wiedeń - Alsergrund, Servitengasse 9 (48.220696, 16.363765)
Budowa: 1651-1677
Budowniczy: Carlo Martino Carlone, Franz i Carlo Canevale
Styl: barok

HISTORIA. Zakon serwitów przybył do Wiednia w 1614 r. na zaproszenie cesarza Macieja Habsburga. Obecny barokowy kościół został zbudowany w latach 1651-1677 z fundacji hrabiego Christopha Liudwiga von Paara. Autorstwo projektu kościoła przypisuje się Carlo Martino Carlone, który prowadził też prace budowlane. W latach 1667-1677 budowę kościoła kontynuowali Franz i Carlo Canevale. Renowację kościoła po zniszczeniach w czasie tureckiego oblężenia w 1683 r. przeprowadził Francesco Martinelli W 1675 r. w kościele złożono ciało serwity św. Peregryna Laziosi. Kościół został uszkodzony w czasie II wojny światowej, zniszczeniu uległy wtedy dachy oraz część wystroju i wyposażenia.

ARCHITEKTURA. Późnobarokowy kościół złożony jest z nawy na planie elipsy poprzedzonej od frontu dwuwieżową fasadą oraz z prezbiterium zamkniętego ścianą prostą. Nawa po bokach ujęta jest dwiema prostokątnymi kaplicami a w narożnikach czterema mniejszymi kaplicami. Fasada w środkowej części lekko wysunięta do przodu i podzielona na dwie kondygnacje. Po bokach ujęta dwiema wysokimi czworobocznymi wieżami nakrytymi cebulastymi hełmami z latarniami. W dolnej kondygnacji zamkniętej łukiem odcinkowym gzymsu z belkowaniem, znajduje się portal wejściowy nakryty przerwanym naczółkiem a nad nim mieści się prostokątne okno. Górna kondygnacja nakryta jest trójkątnym szczytem z monogramem zakonu serwitów. We wnękach w przyziemiu wież umieszczone są rzeźby św. Joachima Piccolomini ze Sieny i św. Juliany Falconieri. Elewacje boczne nawy opięte są przyporami i przebite dużymi oknami termowymi. Nakrywa ją dach dwuspadowy zakończony półkoliście od południa i zachodu. Prezbiterium oświetlone prostokątnymi oknami zamkniętymi półkoliście także nakryte jest dachem dwuspadowym. Wewnątrz ściany nawy opięte są pilastrami podtrzymującymi obiegający gzyms z belkowaniem. Prezbiterium i kaplice boczne otwarte są do nawy półkolistymi arkadami. Nawę nakrywa eliptyczna kopuła oświetlona dużymi oknami a prezbiterium nakryte jest sklepieniem kolebkowym

WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Dekorację stiukową która pokrywa ściany i sklepienia kościoła wykonał Giovanni Battista Barberini w 1669 r. Freski na kopule, sklepieniu prezbiterium i chóru wykonane przez nieznanego artystę przedstawiają sceny z życia Jezusa m.in. Wniebowstąpienie oraz Maryi m.in. Wniebowzięcie i Koronację. W prezbiterium ustawiony jest barokowy ołtarz główny wykonany w 1711 r. przez Benedikta Stöbera, w jego polu głównym umieszczony jest obraz Zwiastowanie, namalowany w 1849 r. przez Leopolda Schulza. W ołtarzu drugiej kaplicy po lewej stronie umieszczona jest gotycka Pieta z około 1470 r. oraz grób cesarskiego wodza z czasu wojny trzydziestoletniej Ottavio Piccolomini (zm. 1656). Późnobarokowa ambona z 1739 r. o niezwykle bogatej dekoracji rzeźbiarskiej i snycerskiej wykonanej przez Balthasara Molla i Josefa Hilbera.

Rzut poziomy za: https://www.treberspurg.com/projekt/servitenkirche/

LITERATURA

Kretschmer H., Reclams Städteführer Wien, wyd. Reclam 2025
Strona internetowa: http://www.rossau.at/servitenkirche/servitenkirche.html

Wiedeń, kościół Zwiastowania NMP, serwitów